Stress, bijwerkingen, vakantie en post

De laatste lesweek begint volgende week alweer. De stress om de laatste loodjes nog af te krijgen is behoorlijk toegenomen en daarnaast ben ik een week geleden met nieuwe medicatie gestart en zo als bij iedere start met nieuwe medicijnen is dat bij mij weer feest.
Stress en bijwerkingen dus… Twee van mijn grootste vrienden. Ze zijn dol op mij, ik wat minder op hen. Vooral hun samenwerking, laat mij vaak alleen achter. Als een soort derde wiel aan het wagen, zij vieren feest en ik hang daar een beetje droevig achteraan. 

Gelukkig nog een week en dan zijn de lessen voorbij en vlieg ik met mijn liefste naar Toronto en daarna is het vakantie! 

De zomervakantie en ik hebben een haat-liefde relatie. Het is fijn niet zo veel meer te moeten doen en dat scheelt een hoop stress aan de andere kant valt mijn hele structuur van naar lessen gaan en thuis studeren ook weg. Dat betekend dat ik voor mezelf een structuur moet inbouwen en daar ben ik niet heel erg goed in… Iemand nog tips?

Genoeg gezeurd! In de vakantie ga ik lekker de tijd nemen om weer bij te komen, vaker naar de paarden te kunnen en met vrienden af te spreken die ik veel te weinig zie! Volgende week wacht mij dus die reis naar Toronto en eind juli ga ik een week mee als vrijwilliger op een ruiterkamp voor gehandicapten en daar heb ik veel zin! 

Nog meer positief nieuws: vandaag mochten we de swap #echtepostiscool open maken. Voor degene die het niet kent. Northflix en Monsieurmango, twee bloggers hebben een soort project opgezet. Je krijgt een adres van een andere blogger en voor 7,50 maak je voor diegene een pakketje met cadeautjes erin. Vandaag, 4 juni, mag iedereen zijn/haar pakketje opmaken. Mijn pakket is gemaakt door zosaar en heeft de titel van mijn blog gebruikt en allemaal vrolijke spulletjes gekocht!

Zoals jullie zien had ik weinig inspiratie voor een titel maar ik wilde toch weer een artikel schrijven en dit kwam eruit dus ik heb de titel maar simpel gehouden. Waarom de afbeelding met die eendjes? Omdat hij te leuk is! Alvast een fijne vakantie voor iedereen die net als ik ook bijna vakantie heeft en de rest succes en nog even doorzetten!

Nooit meer pillen

Ik hoor het mezelf nog zeggen, het is nu ruim een jaar geleden… Januari 2015, ik was eindelijk helemaal afgebouwd met mijn anti-depressiva en slaapmedicatie! Ik was klaar, vrij, clean! Wat was ik daar blij mee, één ding wist ik zeker: Ik zou nooit meer beginnen aan medicatie. In de tijd dat ik net klaar was had ik zelfs een angst opgebouwd… Zelfs paracetamol probeerde ik te mijden. Ik kreeg het gevoel dat ik van elk soort medicijn afhankelijk kon worden en ik was net af van al die troep. Dat zou me toch zeker niet weer gebeuren! De angst voor medicatie nam gelukkig gauw af en ik kon gewoon weer bij stevige hoofdpijn een paracetamolletje slikken maar medicijnen voor psychische klachten…

Ik heb al een tijdje last van vage misselijkheidsklachten, vooral wanneer ik veel last van spanning heb of er heel veel prikkels om me heen. Mijn concentratie is ronduit belabberd en als ik alleen ben, ben ik een gigantische chaoot. Ik raak spullen kwijt, vergeet dingen, ik ben koningin in uitstellen en planningen, die maak ik alleen voor de sier. Aan de andere kant ben ik gestructureerd, ik kom nooit te laat, lever altijd alles op tijd in en bedenk ik zelfs soms voor anderen dat ze dingen gaan vergeten.

Oftewel chaos zolang anderen er maar geen last van hebben…

Dit alles leidde wel tot chaos is mijn eigen hoofd en samen met mijn therapeut besloten we hier wat meer naar te kijken. Nadat we eigenlijk weinig aanleiding konden vinden kwam mijn therapeut met het voorstel om een onderzoek te starten naar ADD/ADHD.

Eeehhh? Wat? Ik, ADD? Maar hoe dan?
Ik zocht het op via Google en vond toch eigenlijk best wel veel herkenning…
-Snel afgeleid zijn
-Vermijden van drukke situaties
-Meer behoefte aan slaap
-Vergeetachtig/chaotisch
-Moeite met plannen
-Heel precies zijn in denken
-Ineens heel veel concentratie hebben (hyperfocus)

Zou het dan toch? We besloten het uit te zoeken… Iets meer dan een maand geleden had ik het onderzoek. Onderdeel hiervan was ook een gesprek met mijn moeder over mijn kindertijd. Kon u kind stil zitten? Kon u kind zich makkelijk met één taak bezighouden? Kon u uw kind meerdere taken tegelijk geven?
Nee, nee en nee…
Zo zijn we ongeveer een uur bezig geweest met vragen beantwoorden over mijn kindertijd. Hiervoor had ik ook al een uur vragen beantwoord over hoe het nu ging.
Na overleg van de psycholoog met de psychiater bleek inderdaad dat ik ADD heb.

Ahah… En nu dan?
De psychiater was blijkbaar van flink aanpakken want ik zou in een groep geplaatst worden, daar zouden we dan training en psycho-educatie krijgen en eventueel zou ik ook met medicatie kunnen starten maar daar zouden we het later over hebben in een gesprek.

Inmiddels een maand later ben ik al twee keer naar de groep geweest én,tsjah je ziet de bui waarschijnlijk al hangen, ben ik begonnen met medicatie. De groep is oké, ik vind veel herkenning en de mensen zijn aardig (In het begin wel eng maar dit bleek mee te vallen).

En dan de medicatie…
Toen mijn therapeut voorstelde om onderzoek te doen schoot het direct door mijn hoofd. Veel mensen met ADHD of ADD gebruiken medicatie en ik heb veel wisselende verhalen gehoord over de werking en vooral over de bijwerkingen. Ik heb met de psychiater besproken wat de voordelen zijn en of het niet alleen met de groepstherapie zou kunnen. Ze gaf aan dat het mijn eigen keuze is om medicatie te starten maar dat ze het wel aanraadde. De groep kan handvaten geven om beter te leren plannen en minder uit te stellen ed. maar de onrust, concentratie problemen en gevoeligheid voor prikkels zouden hier waarschijnlijk niet minder door worden. Ze vertelde ook dat de medicatie niet verslavend werkt en dat ik ook gewoon weer kan stoppen als ik het toch niks vind.

Daar zit ik dan, alweer week twee en ik ben sinds vandaag weer een stapje omhoog in de dosis. Toen ik startte had ik wat last van hartkloppingen maar die zijn gelukkig weer weg getrokken, ook werd ik wat onrustig wanneer de medicatie uitwerkte maar ook hier heb ik sinds de ophoging van de dosis minder last van. Mijn concentratie ed zijn nog niet echt verbeterd maar het is nog even zoeken naar de juiste dosis. Ik hoop heel erg dat het me kan helpen en dat ik wat meer rust kan vinden. We wachten het af…

En hoe dat dan ongeveer voelt?