Het is alweer een tijd geleden dat ik wat heb gepubliceerd. Ik ben momenteel met mijn minor bezig en met veel andere dingen maar ik hoop toch wel weer af en toe wat te gaan plaatsen. Als ik het dan toch over hopen heb. Een vriendin van me heeft een blog en zij postte onlangs dit bericht. Ik vond het zelf erg mooi om te lezen en ik hoop jullie ook.
Het laatje van de hoop.
Volgende week ben ik dood. We schrijven het jaar 2010: ik ben net terug van een jaartje buitenland, eerstejaarsstudente en in een gezellig studentenhuis gaan wonen. Overdag studeer ik, maak ik vrienden en lol met huisgenoten. ’s Avonds zit ik op m’n kamer en plak ik foto’s in een album. Een mooi aandenken voor wie er achterblijven, want ik heb nog precies een week te leven.
Zes jaar later zit ik achter m’n bureau deze column te schrijven – die week werd een aantal keren ‘volgende week’, toen ‘volgende maand’ en uiteindelijk stopte ik met foto’s inplakken en voorbereidingen treffen. Wie nu een zoet verhaal over hoop, laatste strohalmen en lichtjes in het donker verwacht, kan dit blogbericht beter wegklikken. Zoet is het niet, maar het gaat wél over hoop.
Wie ‘hoop’ opzoekt in de Van Dale, vindt: “een zekere mate van verwachting (van iets goeds)”. Zoiets als, “Ik hoop dat het straks niet gaat regenen, ik ben de plu vergeten!”
Ik denk dat we vaak over iets fundamentelers praten als het over hoop gaat. Iets diep van binnen. Iets in je ziel.
Over die ziel is een heel ontroerend boekje geschreven: Der Seelenvogel. Ons binnenste, onze ziel, staat als een vogeltje binnen in ons, gemoedelijk op een been. Deze ziel-vogel ziet er een beetje uit als een ladekast: voor elke emotie heeft ze een laatje. Er is ook een la voor hoop, tussen die van jaloezie en van teleurstelling in.
Als hoop altijd in een laatje binnen in ons zit, kunnen we haar dan wel kwijtraken, zoals ik dat zes jaar geleden bijna deed? Betekent ‘hopen’ stilletjes wachten tot dat laatje opengaat en het beter wordt? Dat is wat Griet op de Beeck zich afvraagt in haar beklemmende column ‘Hoop wordt overschat’. Iets van wat zij schrijft, herken ik wel. Het doet me denken aan een kinderlied dat we vroeger in de kerk wel eens zongen: “Stil maar, wacht maar – alles wordt nieuw!” Toen vond ik dat een heel geruststellende gedachte: uiteindelijk komt het wel goed. Maar Op de Beeck beschrijft in haar column hoe het ‘rustig blijven afwachten’ en stilletjes op een betere toekomst hopen, haar juist tegenhield.
Ik zie dat anders. Hoop kan volgens mij juist een drijfveer zijn, een motivatie om iets te gaan doen. Voor jezelf, voor een ander, voor de wereld. De hoop dat het beter wordt, dat er iets beters komt in de toekomst, kan juist dat zetje geven dat je nodig hebt om in actie te komen.
Tegelijkertijd kan een beetje ‘verwachting’ – waar ‘wachten’ bij hoort – ook geen kwaad. Ook dat wachten hoort bij hoop. Dat betekent niet dat je alleen maar rustig moet zitten afwachten tot het beter wordt. Het betekent wél dat je, met dat laatje van hoop, ook een beetje oefent in loslaten. We willen zo veel mogelijk maakbaarheid, controle, en “zelluf doen!” Hopen op iets beters dat op ons toe komt, maakt daarentegen afhankelijk: daar heb je een ander voor nodig.
Ik geloof niet dat je daarvoor in God móét geloven. Misschien baseert jouw hoop zich op liefde voor het leven, voor het universum – of misschien is ze gewoon.
Ik geloof wél dat we hoop nodig hebben. Omdat bij hoop die verwachting hoort van iets nieuws dat komt. Omdat oefenen in wachten best gezond is in een wereld die steeds maar sneller draait. En omdat deze hoop ons niet in passieve vogeltjes verandert, maar onze ‘Seelenvogel’ drive geeft, ons de wil en de kracht geeft om ons in te zetten voor deze wereld en voor elkaar.
Hoop helpt mij het leven ‘iets mooier te maken dan ze is’, zoals Herman Finkers dat zei over kwetsbaarheid, zachtheid en schoonheid. En soms ook om het simpelweg vol te houden.
Of dat voor jou ook zo is? Ik hoop het.
Gepubliceerd op www.domineemc.nl
Lees vooral ook haar andere artikelen eens!
Afbeelding bron: http://home.arcor.de/stinx/muck/Seelenvogel/09.jpg
ikwordvrolijkvan 
